Java Script może zostać uznany za króla języków programowania. Nie tylko dlatego, że jest najpopularniejszy, ale również dlatego, że wprowadza do cyberprzestrzeni uwielbianą przez użytkowników interakcję. 

Jedyna interakcja możliwa w HTML to klikanie. Głównie dlatego, że w HTML wydajemy komputerowi konkretne komendy, a nikt nie lubi, gdy mu się rozkazuje.

W Java Script ta interakcja z komputerem wygląda nieco inaczej, a mianowicie, jeżeli chcemy by komputer wykonał daną funkcję, musimy o to „poprosić” pewien obiekt. Dzięki temu, że interakcja staje się bardziej stonowana i precyzyjna, to możliwa jest magia, w świecie programistów znana pod pojęciem wodotrysków.

Java Script operuje w przeglądarce, a jego główną zaletą jest możliwość określenia zachowania strony, kiedy odpowiednio się na niej zachowasz (w HTML od razu pokazuje się wszystko możliwe do obejrzenia) np. najechanie kursorem na jakiś element, kliknięcie czegoś, czy upływ czasu.

Dzięki temu, że na stronie się dzieje – pojawiają się animacje, ciekawe przejścia, zwolnienia, coś się składa razem, a coś się rozpada. Java Script króluje, ale jest na tyle świetny, że jak to w technologii bywa, został ulepszony.